La Toxa’s ezeltje
10-06-2011
Lang geleden was er een priester die een oude ezel had. Op eens werd het dier ziek. Hij had een vreemde huidziekte. De dierenartsen zeiden dat de ezel afgemaakt moest worden, want hij was ongeneeslijk ziek.
De priester wilde zijn ezel niet afmaken, dat vond hij zielig. Het ezeltje had hem altijd trouw vergezeld en keihard voor hem gewerkt. Hij besloot de oude ezel op het eiland La Toxa - La Toja - achter te laten om daar zijn laatste dagen te slijten.
Na een tijdje keerde de priester terug en tot zijn verbazing vond hij zijn ezel verjongd, gezond, maar bedekt met modder, terug. Hij waste de ezel en ontdekte dat al zijn verwondingen verdwenen waren.
Later zag hij dat de ezel zich baadde en rolde in de warme modder daar waar een warmwaterbron was ontstaan. Door de mineralen van het water verjongde de huid van de ezel. Het wonder van de genezing van de ezel ging al snel van mond tot mond heel het dorp van O Grove door.
Vanaf die tijd verspreidde het door heel Galicie. Sindsdien namen inwoners uit de buurt die een huidziekte hadden een bad in dit medicinale water. Nu is er een kuuroord (balneario) en een zeepmuseum. Vroeger was het museum een zeepfabriek, waar het ‘wonder water'' werd verwerkt in de verschillende producten. U kunt er nu nog steeds producten kopen met deze geneeskrachtige werking. Ook hebben ze in het museum een fontijntje waar het medicinale water uit stroomt.
